รีวิว Wednesday (2022)

ถูกใจชาวฮอกวอตส์อย่างมากกับซีรี่ย์อาชญากรรมคอมเมดี้แนวครอบครว ซีรี่ย์ฝรั่ง Wednesday (2022) ที่มาพร้อมสไตล์มืดๆ กับเรื่องราวแปลกๆที่เกิดขึ้นกับเหล่าผู้วิเศษทั้งหลาย รวมทั้งเวนส์เดย์ สาวน้อยจากครอบร่ำรวยที่แสนประหลาด เด็กสาวที่ไม่เคยเกรงกลัวใจ ไม่เป็นมิตร และไม่ชอบความอ่อนแอ ด้วยนิสัยที่แตกต่างทำให้เธอต้องย้ายโรงเรียนถึง 8 ครั้ง และครั้งนี้ครอบครัวได้เลือกสถานบันที่พ่อกับแม่ของเธอเคยเป็นศิษย์เก่า "สถาบันเนเวอร์มอร์" โรงเรียนประจำที่เต็มไปด้วยเวทย์มนตร์ ความลับ และปีศาจร้าย

เรื่องย่อ: เรื่องราวของเวนส์เดย์ ลูกสาวผู้มืดหม่นหน้าตายในครอบครัวแอดดัมส์สุดประหลาด ถึงวัยต่อต้านพ่อแม่และถูกส่งเข้าโรงเรียนรวมตัวประหลาด และเธอก็ต้องรับมือมากกว่าปัญหาวัยรุ่นทั่วไปที่ปวดหัวกับเรื่องความสัมพันธ์และหนุ่มหล่อมากมาย เพราะเวนส์เดย์ต้องไปพัวพันกับความลับและการฆาตกรรมในละแวกชุมชนโบราณนี้ด้วย 

Wednesday (2022) ดัดแปลงจากการ์ตูนแก๊กในปี 1938 โดยใช้แรงบันดาลใจจากชีวิตคู่ที่ไม่สู้ดีนักของนักเขียน ชาร์ลส์ แอดดัมส์ (Charles Addams) มาตีความอย่างตลกร้าย เต็มไปด้วยตัวละครสุดหลอนที่เหมือนหลุดมาจากวันฮาโลวีนและดูไม่เข้ากันสักเท่าไรกับโลกภายนอกแต่ก็มารวมกันเป็นครอบครัวได้ ความแตกต่างนี้กลายเป็นเสน่ห์ที่ชวนติดตามยิ่งเมื่อรวมกับตลกแบบผู้ใหญ่ที่เอาการมองโลกแง่ร้ายมาเป็นความขบขันได้

ด้วยความใกล้เคียงของพลอตที่เป็นเรื่องราวเด็กที่มีพลังพิเศษและมีปมปัญหาต่าง ๆ ก็ชวนให้คิดถึงหนังในประเภทเดียวกันอย่างแฟรนไชส์ ‘Twilight’ หรือหนัง ‘The New Mutants’ (2020) แต่ด้วยรสที่ดูบันเทิงกว่าซีเรียสน้อยกว่า ตลกร้ายมากกว่า รวมถึงองค์ประกอบหลายอย่างที่คล้ายคลึงเช่นครูที่ลึกลับ ปริศนาเรื่องเล่าในโรงเรียน แม้แต่การแข่งขันชิงธงประจำปีที่เรียกว่า โพคัพ ของเผ่าพันธุ์ต่าง ๆ ก็ชวนให้นึกถึงตอนได้ดูแฟรนไชส์ ‘Harry Potter’ ที่มีปมปริศนามากมาย โลกและตัวละครแปลกใหม่น่าตื่นตาตื่นใจไม่ต่างกัน ต่างแค่มันเป็นแบบโกธิกดาร์กแฟนตาซีสไตล์ ทิม เบอร์ตัน และบุคลิกตัวละครนำที่ไม่คุ้นเคย แต่ความรู้สึกตาเป็นประกายและอิ่มเอมกับโลกทัศน์ใหม่นั้นแทบไม่ต่างกัน

ซีรี่ย์เล่าเรื่องการก้าวพ้นวัยของเด็กนอกคอกเด็กแปลกได้อย่างน่าสนใจ มีความขัดแย้งเกิดขึ้นมากมายในแง่ความสัมพันธ์ที่สร้างพัฒนาการตัวละครทั้งความรู้สึกภายในใจของเวนส์เดย์ที่อยากเป็นตัวเองและปฏิเสธการกลายเป็นลูกไม้หล่นใกล้ต้นใต้เงาอาจโดดเด่นของผู้เป็นแม่ที่รับบทโดย แคทเธอรีน เซตา โจนส์ (Catherine Zeta-Jones) ความรู้สึกไม่อยากเสียใจอย่างตอนที่สูญเสียสัตว์เลี้ยงตัวแรกในวัยเด็กจนกลายเป็นความรู้สึกไม่อยากสนิทสนมหรือผูกมัดกับใครเลยในตอนโต 

ซึ่งพอเหมาะว่าเวนส์เดย์อยู่ในวัยที่ต้องพัวพันเรื่องเพื่อน คนรัก รักสามเส้าพอดีอีก และความรู้สึกอยู่วงนอกถูกว่าเป็นพวกประหลาดนอกคอกแม้แต่ในสังคมของพวกเด็กแปลกด้วยกัน มันทำให้เราเหมือนโตไปพร้อมเวนส์เดย์ กลุ้มใจ ว้าวุ่นใจ และเอาใจช่วยให้เธอผ่านพ้นไปได้ด้วยดี